Hondenconversaties
Blijf op de hoogte en volg Marly
02 Juli 2013 | Suriname, Paramaribo
Sinds mijn vorige verslag is alles 180 graden omgedraaid.
Die zelfde dag nog ontmoette ik verschillende huisgenotes, bij het zwembad. We gingen smiddags op dolfijnentour (prachtig!!) , en kaaimannen vangen in het donker (niet mijn ding).
Langzaamaan leer ik steeds meer mensen kennen. In de stagiare-scene kent iedereen wel iemand. In club Touche is 50% Nederlands, en daar heb ik me wel een beetje aan geergerd. De mannen plagen blanke vrouwen op straat door ze als een hondje te lokken met hun piepende mondgeluid. Sommigen zien aan me dat ik niet van hier ben, en doen het ook bij mij. Anderen (vooral volwassenen) zien me aan voor een Surinaamse, en spreken tegen me in hun eigen taal.
Op zaterdag zou ik samen met Tolin les gaan geven bij een indianen/inheemsen-dorp. Totdat mijn vader belde rond 9 uur.
" Wat heb je allemaal in je koelkast staan?"
-" Water, fruit, brood, sap"
"Wil je me wat water komen brengen? Ik zit beneden."
Dus afgelopen weekend geen indianenlessen voor mij, maar met mijn vader en zijn huurauto door Paramaribo gecrused. De beste Rotiplek ooit gevonden.
Gister was het 150 jaar Keti Koti. Dat was groot feest vanwege 150 jaar afschaffing van de slavernij. 150 jaar is kort! De meeste slaven moesten, ook na de afschaffing nog jaren voor hun meester werken. Zelfstandig worden was niet makkelijk. 150 jaar is maar 2/3 generaties geleden..
Geen wonder dat huidskleur hier nog steeds een groot issue is.
Bijna alle dames waren opgedost in traditionele kleding. Muziek, eten, mooie stoffen en felle kleuren.
Prachtige cultuur.
Ik moest echt wennen hier hoor. De afstanden zijn groot.
Het is hier heet.
Ik heb nu een fiets.
Fietsen is het goedkoopst en het snelst, maar er zijn geen fietspaden. Ze rijden hier links. Het rijgedrag is roekeloos te noemen (40 verkeersdoden per 3 maanden). En je wordt constant nagefloten of -gesmiespeld.
Ik heb een fruitvliegjesplaag in de koelkast, dus ook die " insectenvrije kamer" is niet meer actueel.
Ik heb inmiddels rond de 20 muggenbulten.
In de avond zitten er ongeveer 5 gekkos (doorzichtige salamanders) op de muur in de hal.
En je kunt de klok erop gelijk zetten, dat als ik ga slapen, alle (straat-)honden ineens tot leven komen, en eindeloze discussies met elkaar aangaan.
Deze stad slaapt nooit.
En ik ben relaxter dan ooit!
Die zelfde dag nog ontmoette ik verschillende huisgenotes, bij het zwembad. We gingen smiddags op dolfijnentour (prachtig!!) , en kaaimannen vangen in het donker (niet mijn ding).
Langzaamaan leer ik steeds meer mensen kennen. In de stagiare-scene kent iedereen wel iemand. In club Touche is 50% Nederlands, en daar heb ik me wel een beetje aan geergerd. De mannen plagen blanke vrouwen op straat door ze als een hondje te lokken met hun piepende mondgeluid. Sommigen zien aan me dat ik niet van hier ben, en doen het ook bij mij. Anderen (vooral volwassenen) zien me aan voor een Surinaamse, en spreken tegen me in hun eigen taal.
Op zaterdag zou ik samen met Tolin les gaan geven bij een indianen/inheemsen-dorp. Totdat mijn vader belde rond 9 uur.
" Wat heb je allemaal in je koelkast staan?"
-" Water, fruit, brood, sap"
"Wil je me wat water komen brengen? Ik zit beneden."
Dus afgelopen weekend geen indianenlessen voor mij, maar met mijn vader en zijn huurauto door Paramaribo gecrused. De beste Rotiplek ooit gevonden.
Gister was het 150 jaar Keti Koti. Dat was groot feest vanwege 150 jaar afschaffing van de slavernij. 150 jaar is kort! De meeste slaven moesten, ook na de afschaffing nog jaren voor hun meester werken. Zelfstandig worden was niet makkelijk. 150 jaar is maar 2/3 generaties geleden..
Geen wonder dat huidskleur hier nog steeds een groot issue is.
Bijna alle dames waren opgedost in traditionele kleding. Muziek, eten, mooie stoffen en felle kleuren.
Prachtige cultuur.
Ik moest echt wennen hier hoor. De afstanden zijn groot.
Het is hier heet.
Ik heb nu een fiets.
Fietsen is het goedkoopst en het snelst, maar er zijn geen fietspaden. Ze rijden hier links. Het rijgedrag is roekeloos te noemen (40 verkeersdoden per 3 maanden). En je wordt constant nagefloten of -gesmiespeld.
Ik heb een fruitvliegjesplaag in de koelkast, dus ook die " insectenvrije kamer" is niet meer actueel.
Ik heb inmiddels rond de 20 muggenbulten.
In de avond zitten er ongeveer 5 gekkos (doorzichtige salamanders) op de muur in de hal.
En je kunt de klok erop gelijk zetten, dat als ik ga slapen, alle (straat-)honden ineens tot leven komen, en eindeloze discussies met elkaar aangaan.
Deze stad slaapt nooit.
En ik ben relaxter dan ooit!
-
02 Juli 2013 - 16:44
Tamara:
Heey Marly,
De meeste dingen klinken super! Oppassen in het verkeer :)
Wat tof dat je vader er ook is! Geniet ze, meid!
xx -
02 Juli 2013 - 19:57
Renee:
Maaaly je schrijft geweldig, leuk om te lezen! T klinkt alsof het je heel goed doet, geniet er van!!! -
02 Juli 2013 - 22:54
Anne Schoenmakers:
Lekker al die dierenverhalen! ik las je verhaaltje voor ik naar het werk ging en ging met een grote lach!
Superfijn dat je helemaal zen bent!
veel liefde voor jou en dieren (behalve de bugs)
enjoy it babe! xx -
03 Juli 2013 - 17:00
Jamie:
Marly! Klinkt goed allemaal! Fijn om te lezen dat je relaxter dan ooit bent! Houden zo! Veel plezier met je papa! Xx -
03 Juli 2013 - 22:46
Helmi Megens:
Ben je aan de beestjes bij je moeder ontsnapt val je met je neus in de volgende beestenbende, honden, muggen, gekko's, fruitvliegjes, het kan niet op.
Lang leve de vrijheid in suriname.
Lijkt me mooi om de afschaffing van de slavernij daar te vieren.
Heel veel succes en fijne tijd gewenst. -
07 Juli 2013 - 01:50
Linde:
Marly! Wat schrijf je fijn! Blijf maar zo genieten, ik kijk vanaf vandaag in allemaal intense ogen, oef! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
